یکی از پر حاشیه‌ترین عناوین انحصاری کنسول نسل هشتمی سونی یعنی پلی‌استیشن 4 که اتفاقاً تبلیغات گسترده‌ای نیز داشت، The Order: 1886 بود. این بازی توسط استدیو پرآوازه Ready at Dawn ساخته شد و از دیدگاه بسیاری از گیمر ها و منتقدین این حوزه دریچه‌ای برای ورود به نسل هشتم بازی‌های ویدئویی نامیده شد. اما آیا این بازی توانست انتظارات مخاطبان را برآورده کند؟

داستان بازی ایده جالبی را ارائه می‌دهد. یک داستان علمی و تخیلی که در سال 1886 در لندن به وقوع می‌پیوندد. در این سال‌ها لندن درگیر یک بهران ژنتیکی شده است. موجوداتی که طی تغییرات ژنتیکی صورت گرفته بر روی انسان‌ها به وجود آمده‌اند خطری جدی برای مردم این شهر به‌حساب می‌آیند. ورود این موجودات به سطح شهر و درنتیجه مرگ‌ومیر افراد بی‌گناه لندن، باعث هرچه امنیتی‌تر شدن فضای شهر شده است، این موضوع در بازی به‌خوبی هرچه‌تمام‌تر به تصویر کشیده شده است.

محفلی از شوالیه‌های قسم‌خورده مسئول محافظت از مردم لندن شده‌اند، طی جنگ بین این افراد و نیمه اژدهاها، شوالیه‌ها به ماده‌ای به نام آب‌سیاه دست پیدا می‌کنند. آب‌سیاه قابلیت درمان هر نوع جراحت و بیماری‌ای را دارد و شوالیه‌ها از آن در جنگ با نیمه اژدهاها استفاده می‌کردند.

روند اصلی داستان بازی از حدود 40 سال پس‌ازاین وقایع آغاز می‌شود. در طی این چهل سال شوالیه‌های زیادی کشته شدند و از طرفی دیگر نیمه اژدهاها نیز آن قدرت سابق را ندارند. مردم شهر نیز شورش‌های زیادی ترتیب می‌دهند. شما در نقش شوالیه‌ای به نام گالاهاد وظیفه مبارزه با شورشیان و پیدا کردن راهی برای سرکوبی نیمه اژدهاها را دارید.

تنوع سلاح‌ها در بازی خوب است و اما خرده ای که از این بابت به سازنده باید وارد کرد، کمبود زمان برای استفاده از آن‌ها است به‌طوری‌که در طول کل روند بازی شما فقط دو یا سه بار اسلحه خود را می‌توانید تغییر دهید و در باقی مراحل تنها از یک اسلحه استفاده می‌کنید!

اما اصلی‌ترین خرده ای که می توان به گیم پلی بازی وارد کرد، خطی بودن بیش از حد روند آن است، تا جایی که گاهی اوقات فکر می‌کردم هیچ‌گونه آزادی عملی در انجام بازی ندارم و بازی من را مجبور به انجام کارهای مختلف می‌کند!.

بر خلاف گیم پلی ساده بازی، گرافیک آن شما را بیش‌ازپیش مجذوب خود خواهد کرد. گرافیک و جلوه‌های بصری بازی چه ازلحاظ فنی و چه هنر تماماً عالی کارشده‌اند و گیمر را غرق در خود می‌کنند. تم تاریک بازی به همراه یک شهر ترسناک با مردمی آشفته حس دلهره را به گیمر منتقل می‌کند. در شب نیز با یکی از بهترین گرافیک‌های نسل هشتم مواجه هستیم. از لحاظ فنی نیز ردی ات داون اصلاً کم نگذاشته بود. تمامی جزئیات و تکستچر های بازی به خوبی هرچه تمام تر طراحی شده بودند. نورپردازی و سایه زنی نیز به زیبایی کار شده بودند. طراحی عناصر دیگر گرافیکی بازی نیز مانند گردوخاک، انفجار و دود و… همه و همه به خوبی هرچه‌تمام‌تر صورت گرفته است.