داستان بازی CODE VEIN در دنیایی آخرالزمانی روی می‌دهد که بعد از حادثه‌ای که در ابتدای کار به طور واضح به آن اشاره نمی‌شود، گروهی از انسان‌ها تبدیل به موجوداتی خون‌آشام شده‌اند که در این دنیا با نام Revenant شناخته می‌شوند. محل اصلی روایت داستان شهریست که با نام Vein شناخته می‌شود که به دلیل وجود غباری آزاردهنده در این شهر، تردد حتی برای خون‌آشام‌هایی که جانی ابدی دارند هم سخت است اما برای خاموش کردن عطش خود، مجبور هستند تا به گشتن در شهر مشغول شوند. از طرفی دو منبع اساسی رفع عطش این خون‌آشام‌ها، درختانی که مهره‌های خونی تولید می‌کنند و انسان‌های عادی، رو به نابودی و انقراض هستند.

در چنین فضاییست که قهرمان داستان در کنار دختری سپیدپوش به نام Io از خواب برمی‌خیزد، در حالی که از گذشته خود چیزی به یاد ندارد. توانایی قهرمان داستان، در از بین غبار موجود در شهر و قدرت استفاده توانایی‌های دیگر افراد است. مدتی بعد از شروع داستان، قهرمان داستان به گروهی از خون‌آشام‌ها ملحق می‌شود که قصد نجات انسان‌های عادی و حل مشکل از بین رفتن درختان را دارند و با قدرت‌های ویژه خود، کار این گروه را ساده‌تر می‌کند و در راه رسیدن به هدف، پرده از اسرار آنچه که بر سر دنیای اطراف برمی‌دارد.

برخلاف ساخته‌های میازاکی، در بازی CODE VEIN با یک داستان مشخص و سرراست رو به رو هستیم اما صرف وجود داستان به خودی خود یک مزیت به حساب نمی‌آید. روایت برخلاف تصور احتمالی سازندگان، آنچنان پیچیده نیست و بیشتر بی معنی و در ابتدای کار، کند است. فارغ از اینکه نمونه این داستان با لحظات اثرگذار مشابه را در تعداد قابل توجهی از انیمه‌ها و بازی‌های دیگر دیده‌ایم، بیشترِ اتفاقاتی که روی صفحه نقش می‌بندند و بلاهایی که بر سر شخصیت‌ها می‌آیند، آنچنان جذاب یا تکان‌دهنده یا تأثیرگذار نیستند. برای یک داستان هیچ چیز بدتر از این نیست که برای مخاطب اهمیتی نداشته باشد که ادامه آن چگونه خواهد بود.

کلیت دنیای بازی CODE VEIN و وجود نوع خاصی از خون‌آشام‌ها در آن در نگاه اول به نظر جذاب می‌آید اما داستانی که سازندگان برای روایت در این دنیا انتخاب کرده‌اند، فاقد ویژگی‌هایی است که برای مخاطبان هیجان‌انگیز باشد و شاید بهتر بود در این بخش هم مقدار زیادی از ایده‌های «سولزبورن» را کپی می‌کردند چون تجربه آن آثار نشان داده است که قدرت خلاقیت طرفداران یک فرنچایز گاهی می‌تواند روایتگر داستانی بهتر از برخی از بازی‌سازان باشد و ترکیب آخرالزمان با خون‌آشام‌ها هم می‌توانست فرصت ویژه‌ای برای تفسیرهای خاص طرفداران از یک داستان نیمه مبهم باشد.