سال 86 بود که آتاری به مبلغ 28 میلیون دلار توسط شرکت برادران وارنر خریداری شد و فقط 6 سال زمان لازم بود تا ارزش این کمپانی به 2 میلیارد دلار برسد و برادران وارنر یکی از بهترین سرمایه گذاری های تاریخ را انجام داده بودند. زیرا آتاری در آن زمان 80 درصد سهم بازار گیم را در اختیار خود داشت, اما اواخر سال 82 که همه ی سهام داران و منتقدین توقع داشتند رشد در آمد آتاری چیزی درحدود 50 درصد باشد, با انتشار گزارش مالی سالیانه این رشد حدود 10-15 درصد بود و فردای آن روز بود که سهام شرکت برادران وارنر به یک سوم ارزش سقوط کرد. حتی یکی از مدیران آتاری چند ساعت قبل از انتشار گزارش سهامش را برای جلوگیری از ضرر شخصی فروخته بود که بعد ها مجبور به استعفا شد. آتاری در سال 83 مبلغی حدود 536 میلیون دلار متضرر شد و وارنر این شرکت را فروخت.
دلیل این افت, ضعف مدیریت و بلند پروازی های آنان بود و دلیل اصلی آن شاید بازی E.T باشد که بر اساس فیلم استیون اسپیلبرگ ساخته میشد. درست است فیلم به دست یک نابغه سینما ساخته شد و به عنوان یکی از آثار برتر از آن یاد میشود اما این بازی توسط آتاری و فقط در یک بازه 5 هفته ای ساخته شد زیرا آتاری میخواست بازی به بازار کریسمس برسد و به طراح این بازی پول هنگفتی برای تضمین کیفیت و انگیزه کار داده بود, اما نتیجه ی آن یکی از فجایع تاریخ است.گرچه آتاری بازی های دیگری هم برای کنسول خودش یعنی Atari 2600 پورت کرد اما ET عنوانی بود که انتظارات ازش بالا بود اما حیف که خیلی از خریداران و گیمر ها پس از خرید و تجربه به نامه نگاری و تماس به منظور پس دادن این بازی شدند.
این زمان بود که همگان متوجه شدند که توقع و انتظار بالای آتاری کار دست این شرکت داده است. آتاری فقط 10 میلیون کنسول در بازار داشت و دست به ساخت 12 میلیون کارتریج بازی این کنسول زد و بعد از عرضه محصول فقط 7 میلیون از بازی هایش فروش رفت و آتاری ماند و 5 میلیون کارتریج انبار شده! جالب است بدانید که حق دریافت امتیاز ET چیزی حدود 20-25 میلیون دلار برای وارنر آب خورد و از 5 میلیون کارتریج تولید شده فقط فقط 1.5 میلیون از این بازی فروش رفت.
انبار آتاری پر شده بود از اجناسی که روى دستش باد کرده بود و این زمانی بود که کامیون های بزرگی از آتاری روانه مکزیک و شهر Alamogordo City شدند و طبق اعلام ضد و نقیض آتاری چندین هزار و یا چند میلیون کارتیج و کنسول در این صحرای مکزیک نزدیک Alamogordo City دفن شدند. البته هیچوقت مشخص نشد چند عدد کارتیج ET ,مدفون شدند ولی چیزی که مهم بود این بود که واقعه به یکی از تلخ ترین وقایع تاریخ گیم مبدل شد و البته مهمتر از همه درس عبرتی برای تمامی کمپانی و سازندگان در همان اوایل شکل گیری این صنعت شد.
سال 2014 بر اثر اعتراض مردم بومی آن محل دستور به حفاری و خارج سازی این مواد از دل زمین داده شد و مایکروسافت نیز اجازه گرفت تا مستندی با نام Atari: Game Over از این عملیات بسازد تا در شبکه ایکس باکس لایو آن را برای
مشترکینش عرضه کند.ولی فقط 1300 نسخه از این کارتریج ها بازیابی شدند و بقیه غیر قابل دسترسی بودند و بعد ها همین کارتریج ها در سایت های مثل ebay به فروش رسیدند و در آمد حاصله صرف ساخت و ساز شهر Alamogordo Cityشد و تعدادی هم به سازندگان ET و موزه و مستند سازان هدیه داده شد.
این موضوع لکه ی ننگی بر وجود این صعنت و این سرگرمی شد. شاید مدفون کردن این بازی ها در واقع مدفون کردن خاطرات یکی از بزرگترین کمپانی های گیم بود !

اما خیلی خوب شد اول راه این صنعت چنین شکستی رقم خورد تا در ادامه ی راه شاهد چنین تراژدی های تلخی نباشیم, گرچه بعد ها شرکت سگا هم دچار یک شکست شد و از کنسول ساختن دست کشید که بعدتر مطلبی نیز در این مورد خواهم نوشت, اما با کمی بررسی می توان فهميد که صنعت گیم کمی بی رحم است. مخصوصا حالا که وضعیت اقتصادی دنیا به شدت بهم ریخته است و مدیریت ضعیف در این سیستم اقتصادی نابسامان به راحتی باعث شکست میشود, همانطور که کشور یونان حالا که 10 سال بعد از المپیک به خاطر سرمایه گذاری نابجا به ورشکستگی رسید و مایکروسافتی قبل از ورود ایکس باکس وان با قابلیت 24 ساعت یک بار آنلاین بودن و عدم ساپورت بازی های دست دو چهره بدی از ایکس باکس وان ساخت و به اشتباهش پی برد و تغییر موضع داد, اما همین اشتباه مدیریتی کافی بود تا تیم مدیریتی اخراج شود و سونی به برنده نبرد کنسول ها تا به اینجای نسل تبدیل شود و حتی نینتندویی که سخت افزارش را قوی نکرد که رسما کنسول Wii u را در همین دو سال شکست خورده باید حساب کنیم.
از سیستم اقتصاد دنیا بدتر هزینه ساخت بازی هاست که واقعا در این دوره زمانه شنیدن رقم آنها تعجب مخاطبین را به همراه دارد. شاید به همین دلیل است دیگر کمتر کمپانی ای ریسک میکند تا دست به خلاقیت و نواوری بزند و یک IP سود ده را هر سال و هر سال با یک سری کلیشه عرضه میکند و یا خیلی از بازی ها راه های کسب در آمد جدیدی مثل microtransaction و یا DLC را در نظر گرفته اند و در این گیر و دار Pirate ها هم نمک به زخم کمپانی ها میپاشند. همانطور که عناوین انحصاری PC به خاطر عدم رعایت کپی رایت به شدت کم شد شاید عناوین انحصاری کنسول ها هم در صورت کپی شدن این کنسول ها و فراگیر شدن این مقوله کمرنگ شوند و حالا که سبک هایی مثل نقش آفرینی ژاپنی (JRPG) ,و استراتژی و… به خاطر عدم محبوبیت عوام و بازده ای مالی به نوعى فراموش شده اند, باید از این به بعد شاهد بازی هایی مانند Clash Of Clans و عناوین سبک MOBA به جای شاهکارهایی مثل The Last Of US باشیم. زیرا حداقل این سبک عناوین از نظر مالی تضمین شده تر هستند.
و برای همین میباشد که کمتر کمپانی ای به جز مایکروسافت و سونی وارد این صنعت میشود که محتمل ترین گزینه اپل است که حتی جراتش را با این فن بیس و سرمایه هنوز ندارد.