فکر میکنم تقریبا همگی همنظریم که هر گاه بخواهیم لیستی از برترین فرنچایزهای تاریخ بازیهای ویدئویی تهیه کنیم، Metal Gear Solid یکی از رتبههای بالای آن لیست را به خود اختصاص خواهد داد. در حقیقت، از زمان عرضهی اولین نسخهی این مجموعه، سازندهی اصلی آن یعنی نابغهای به نام «هیدئو کوجیما» (Hideo Kojima) مولف استانداردهایی برای سبک مخفیکاری بوده که خودش هم فقط توانسته با نسخههای بعدی متال گیر آنها را ارتقا دهد.
البته که کارنامهی کوجیما فقط شامل متال گیرها نیست. از بازیهای قدیمیتر کارنامهی او که بگذریم، با Silent Hills روبرو میشویم. کوجیما و گیلرمو دل تورو (Guillermo del Toro) کارگردان مطرح سینما، قصد داشتند تا روحی تازه به مجموعهی در حال افول Silent Hill بدمند. تیزری قابل بازی از آن عنوان با نام P.T. هم منتشر شد که هنوز هم که هنوز است، رازهای جالبی از آن فاش میشود؛ با اینکه مدتهاست از شبکهی پلیاستیشن برای دانلود کنار گذاشته شده است. با این حال، اختلافات کوجیما و شرکت کونامی (Konami) که در طول توسعهی MGS V شدید شده بود، منتج به جدایی نابغهی ژاپنی از این شرکت شد و آن پروژهی وسوسهبرانگیز هم هیچوقت رنگ عرضه را نخواهد دید. با این حال، این باعث شد تا کوجیما به سراغ تجربهای جدید برود و از P.T. هم دو یادگار را با خود به این پروژهی جدید بیاورد. گیلرمو دل تورو و بازیگر محبوب سریال The Walking Dead یعنی «نورمن ریدس» (Norman Reedus) که گویا قرار بود نقش اصلی P.T. باشد، در پروژهی جدید کوجیما یعنی Death Stranding حضور خواهند داشت. ولی اصلا این بازی در مورد چه چیزی است؟
صحبت در مورد Death Stranding اصلا ساده نیست. از آن حرکات منحصر به فرد کوجیما و چراغ خاموش جلو رفتناش گرفته تا کانسپت کلی اثر که هنوز هم ابهامات زیادی را برای گیمرها به وجود آورده، همگی باعث شدهاند تا با یک بازی مرموز طرف باشیم که هر چقدر هم تریلر و نمایش گیمپلی از آن منتشر شود، کمکی به تبدیل علامت سوالهای حک شده در ذهن طرفداران به نقطه نمیکند.
داستان در مورد شخصی به نام سم بریجز است. همانطور که اشاره شد، نورمن ریدس در Death Stranding حضور دارد و در اصل وظیفهی ایفای نقش سم را برعهده گرفته است. دنیا به سرنوشتی عجیب دچار شده و بهنظر حیات خیلی از موجودات زنده پایان یافته است. در این بین، بازی روی ارتباط بین مردن و زنده بودن تمرکز زیادی دارد. یک جنین سم بریجز را در سفرش همراهی میکند. این جنین که بریج بیبی نام دارد، بهنظر یک پل ارتباطی به دنیای مردگان است. ایالات متحده آمریکا به دنبال یک سری وقایع ماورایی در ورطه نابودی قرار گرفته و موجوداتی ماورایی از «بعد دیگر» به زمین آمدهاند. حالا سم که بهنظر عضوی از شرکتی به نام Bridges است، وظیفه دارد تا شهرهای آمریکا را به یکدیگر «متصل» کند. این تم «ارتباط» در بازی نقش بسیار مهمی دارد. از آن جایی که با کوجیما طرف هستیم، منتظر اشارات گاه و بیگاه او به مسائل اخلاقی، فلسفی و حتی سیاسی باشید! داستان Death Stranding خیلی پیچیده بهنظر میرسد و تا زمان عرضهي بازی و تجربهی آن، نمیتوان به درستی از آن حرف زد.
بازی در یک دنیای عجیب و غریب جریان خواهد داشت که هر گوشهی آن، رازی برای کشف کردن وجود دارد. با این که اساسا به خاطر آن وقایع ماورایی و عجیب دنیا تبدیل به جایی بسیار خطرناک شده، ولی هنوز هم شاهد زیباییهایی در آن هستیم، درست مثل The Last of Us. از مناطق کوهستانی و سرسبز گرفته تا مناطقی که پوشیده از برف هستند، همگی در Death Stranding زیر دست شما قرار خواهند داشت. بازی ساختاری Open World دارد و همین مسئله، گشت و گذار در محیطها را مهمتر از همیشه میکند. در طراحی دنیای بازی از موتور گرافیکی Decima استفاده شده که قبلا در Horizon Zero Dawn حساب خود را پس داده و میدانیم که برای چنین عناوینی فوقالعاده است.
از باب گیمپلی، کوجیما به دنبال ساخت یک بازی اکشن بوده که متفاوت از اکشنهای متعارف روز باشد. او مثال جالبی ارائه داده؛ میگوید که زمان عرضهی Metal Gear با اینکه بازی مخفیکاری بوده ولی آنها مجبور بودهاند تا بازی را تحت عنوان یک اثر اکشن معرفی کنند چرا که اساسا در آن زمان بازی مخفیکاری معنی نداشته است. در مورد Death Stranding هم وضعیت به همین ترتیب است؛ بازی میخواهد یک اثر مولف باشد و متفاوت با ترندهای روز. در حالی که گشت و گذار در محیطها و رفتن از یک سو به سوی دیگر در Death Stranding اهمیت بهسزایی دارد، ولی بر خلاف گفتههای برخی از گیمرها با یک شبیهساز پیادهروی (Walking Simulator) طرف نیستیم و المانهای سنتی سبک اکشن هم در بازی به کار گرفته شده است. با این حال، این را در نظر بگیرید که کوجیما میخواهد استانداردهای جدیدی تالیف کند و اگر یک نفر در میان کارگردانان بازیهای ویدئویی باشد که جسارت و شجاعت لازم برای به جلو بردن مدیوم بازیهای ویدئویی را در خود جای داده باشد، همین هیدئو کوجیماست. کارنامهی کوجیما سند محکمی بر این ادعاست و بهتر است به جای نگرانی در مورد سرنوشت این بازی، فقط خودمان را آمادهی عرضهی آن کنیم.
بازی از یک بخش آنلاین هم بهره میبرد. هنوز دقیقا نمیدانیم که این بخش آنلاین چطور عمل خواهد کرد ولی مشخص شده که برای استفاده از آن نیازی به اشتراک پلیاستیشن پلاس وجود ندارد. با توجه به اینکه ارتباط یکی از تمهای اصلی بازی است، بعید نیست که همین تم در سیستم آنلاین بازی هم گنجانده شده باشد و ارتباط برقرار کردن با دیگر گیمرها همان چیزی باشد که کوجیما از بخش آنلاین Death Stranding انتظار دارد.
Death Stranding با همکاری سونی ساخته شده و حتی سونی موتور گرافیکی یکی از استودیوهای داخلی خود یعنی Guerrilla Games را هم در اختیار کوجیما قرار داده است، بنابراین جای تعجبی ندارد که بگوییم این عنوان یک بازی انحصاری برای کنسول پلیاستیشن ۴ است. بازی جدید کوجیما ۱۷ آبان سال جاری (برابر با ۸ نوامبر سال ۲۰۱۹) منتشر خواهد شد و خواهیم دید که کوجیما چقدر توانسته بلندپروازیهایش را در آن پیادهسازی کند.